Jak uciec od opiekuna?

W 2012 r. w Polsce policja odnotowała 378 przypadków stręczycielstwa, sutenerstwa i kuplerstwa. Można się domyślać, że to tylko wierzchołek góry lodowej. Kobiet, które są zmuszane do nierządu przemocą fizyczna i psychiczną jest bardzo wiele – nikt tak naprawdę nie zna skali tego zjawiska. Chociaż sama prostytucja nie jest w Polsce karana, to za jakiekolwiek zmuszanie do jej uprawiania grozi kara więzienia.

Wiele prostytutek boi się przeciwstawić swoim „opiekunom”. Gdzie można szukać pomocy? Jak uciec od stręczyciela i rozpocząć życie na nowo?

„Opiekun”

Prostytutkami „opiekują” się zwykle mężczyźni, członkowie grup przestępczych, którzy czerpią z niewolniczej pracy ogromne zyski. Jeśli kobieta pracuje i jest „dochodowa” – nie ma problemu, mężczyzna „chroni ją”, nagania klientów, przywozi i odwozi, w razie potrzeby pomaga. Jeśli jednak dziewczyna chce odejść, a opiekun wie, że może stracić „kurę znoszącą złote jajka”, zaczyna często stosować wobec niej przemoc fizyczną i psychiczną. Poza pobiciami zdarzają się poważne groźby, które sprawiają, że kobiety nie decyduje się na ucieczkę by nie narażać siebie i rodziny. Wielu kobietom wydaje się, że są zupełnie same – nie ma nikogo, kto mógłby im pomóc, obronić przed zemstą „opiekuna”.

Policja

Jeśli chcesz uciec od swojego „opiekuna’, postaraj się możliwie szybko skontaktować z policją. Jeśli masz z tym problem – jesteś pod stałym nadzorem, nie możesz iść na komisariat – skorzystaj w miarę możliwości z telefonu zaufania. Osoby, które udzielają pomocy zwykle są przeszkolone i znają procedury – pokierują cię i doradzą, jak się przygotować do ucieczki, gdzie się od razu udać, jak zrywać toksyczne kontakty.

Bardzo możliwe, że nie masz zaufania do policji. Tym bardziej powinnaś skorzystać z telefonu zaufania z prośbą o znalezienie osoby, z którą mogłabyś się bezpośrednio skontaktować – będzie ci znacznie łatwiej, jeśli będziesz wiedziała, do kogo się kierujesz. Ponadto pracownicy takich organizacji zwykle wiedzą, kto się na danym obszarze zajmuje takimi sprawami, jakiego policjanta lub policjantkę najlepiej poprosić o wsparcie.

Na komisariacie opisz swoją sytuację. Nie obawiaj się, nie grozi ci żadna odpowiedzialność karna. Możesz być przesłuchiwana w charakterze świadka, ale zawsze możesz odmówić składania zeznań. Nie martw się późniejszymi sprawami przy ewentualnym procesie. Nie musisz podawać adresów, nazwisk – jeśli się obawiasz, powiedz o tym policjantom, nie mają prawa wymuszać od ciebie takich informacji. Możesz poprosić o ochronę i o znalezienie bezpiecznego miejsca – policjanci powinni znaleźć ci miejsce noclegowe w jednym z ośrodków w danym województwie oraz poradzić ci, co powinnaś zrobić odnośnie zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa. Jeśli to konieczne, powinni zapewnić ci także opiekę medyczną i ewentualnie skierować na obdukcję.

Dom pomocy

Musisz znaleźć miejsce, w którym będziesz mogła bezpiecznie spędzić kilka dni lub tygodni. Jeśli „opiekun” wie, gdzie mieszkasz, lepiej nie wracaj do siebie przez pewien czas. Dowiedz się od sąsiadów, czy ktoś o ciebie pyta.

Możesz wyjechać do rodziny, ale lepiej uprzedzić najbliższych, że jesteś „w tarapatach”, aby w razie czego nie udzielali nikomu informacji o tym, gdzie jesteś i co robisz. Pamiętaj, że jeśli ty jesteś w zagrożeniu, twoi najbliżsi także nie są bezpieczni. Jeśli szczerze z nimi porozmawiasz, może razem znajdziecie rozwiązanie tej trudnej sytuacji.

Jeśli nie masz gdzie pójść, możesz udać się do jednego ze schronisk dla kobiet, gdzie będziesz mogła przenocować, uzyskasz pomoc medyczną i psychologiczną. Bardzo często takie ośrodki są prowadzone przez siostry zakonne – nie obawiaj się, nikt cię nie będzie oceniał ani dopytywał o szczegóły twojej sytuacji. Osoby w takich ośrodkach naprawdę wiele już widziały i zazwyczaj doskonale wiedzą jak pomóc osobom w twoim położeniu. Jasne przedstawienie sprawy to klucz do znalezienia rozwiązania.

Telefony zaufania:

La Strada 22 628 99 99

Fundacja Promocji Zdrowia Seksualnego (telefon dla Oiar i Sprawców Przemocy Seksualnej) – 22 828 11 12

Niektóre ośrodki pomocy:

Podbeskidzki Ośrodek Interwencji Kryzysowej – ul. Księdza Brzóski, Bielsko-Biała tel. (033) 14 62 21

Hostel ”Przeciw Przemocy – Wyrównać Szanse” – ul. Mała Łąka 17a, Cieszyn tel. (033) 851 29 29 (Telefon zaufania w godz. 19.00 – 7.00)

Hotel dla Osób Dotkniętych Przemocą – Puchacze 56, Dołha tel. (083)371 15 26

Hotel dla Matek z Dziećmi Chroniącymi się przed Przemocą – ul. Nowodworska 49, Elbląg tel. (055) 32 69 0

Schronisko dla Ofiar Przemocy – ul. Krakowiaków 46, Kraków tel. (012) 425 81 70

Ośrodek Terapii Rodzin – ul. Franciszkańska 85, Łódź tel. (042)40 65 91

Hotel Schronisko „Pro-vita” – ul. Botaniczna 2, Poznań tel. 0-61 847 59 37

Dom Pomocy w Świdrach Wielkich – ul. Kraszewskiego 83, Świdry Wielkie k/Otwocka tel. 779 39 76

Dom dla Bezdomnych – Wspólnota „ Chleb życia” – ul. Łopuszańska 17, Warszawa tel. (022)846 66 44

Dom Doraźnej Pomocy dla Kobiet i Matek z Dziećmi – ul. Chodecka 2, Warszawa tel. (022) 664 20 11 , (022) 674 20 14, (022) 675 28 19

Noclegownia „Emaus” – Stawki 27, Warszawa tel. (022) 838 44 50

Noclegownia „Przystań” – ul. Żytnia 3/9, Warszawa tel.(022) 838 70 25